چرا نوشیدن چای مضر است؟
سلول های بدن ما دارای تعداد فراوانی پمپ های سدیم و پتاسیم در سطح خود هستند. بوسیله خارج کردن دائمی یون های سدیم از سلول و وارد کردن یون های پتاسیم به سلول. بدین صورت که به ازای سه یون سدیم خارج شده از سلول تنها دو یون پتاسیم به سلول وارد می شود، الکتریسیته داخل و خارج سلول را تنظیم می نمایند و اختلاف پتانسیلی مابین داخل و خارج سلول ایجاد می کنند که در سطح سلول قابل سنجش بوده و حدود 65- میلی ولت می باشد.
این اختلاف پتانسیل موجب عملکرد صحیح سلول ها، بخصوص سلول های عصبی در تولید و انتقال تکانه های عصبی می گردد. لذا هر عاملی که موجب کمتر کارکردن پمپ های سدیم و پتاسیم سطح سلول ها شود، می تواند باعث تغییر پتانسیل الکتریکی سطح سلول ها شده و در نتیجه به طور مثال اگر برای تحریک یک سلول 10 واحد انرژی لازم بود حال با میزان کمتر مثلا 7 واحد سلول تحریک می شود.
این تحریک پذیری در اعضای مختلف بدن آثار متفاوتی خواهد داشت. به طور مثال در عملکرد سلول های مغزی شخص زودتر عصبانی می شود و تحمل کمتری خواهد داشت. و یا ممکن است فرد دچار تشنج گردد.
کاهش قدرت عملکردی سلول ها:
یکی از عوامل کاهش قدرت عملکردی پمپ های سدیم – پتاسیم سطح سلول ها، نوشیدن چای سیاه و چای سبز (برگ سبز چای معمولی) است. که این پدیده در اثر واکنش انرژی گیر این داروهای گیاهی اعمال می شود.
به طور مسلم کاهش قدرت عملکردی سلول های بدن در عملکرد تمام بافت های بدن از جمله بافت همبند، عضلات، سیستم ایمنی، قلب و عروق، کلیه و کبد و سایر بافت ها اثر میگذارد. و موجب سوء عملکرد آنها می شود.
به طور مثال نوشیدن چای در بافت های همبند موجب سستی سلول های بافت همبند شده و باعث کاهش قوام اعضای بدن می گردد. که تبلور این پدیده در شلی دریچه میترال قلب یا بیماری ام وی پی بارز می گردد.
و یا نوشیدن چای می تواند در عضلات هم موجب پرش های غیر عادی و هم شلی و سستی آنها شود. که نهایتا می تواند منجر به بزرگی شکم و بدشکلی و بدحالتی کل بدن در ایستادن و نشستن شود. و فرد قدرت عضلانی پایینی در انجام کارهای خود داشته باشد.
اثرات نوشیدن چای بر سیستم ایمنی بدن:
در خصوص سیستم ایمنی چون سلول های این سامانه شدیدا مصرف کننده انرژی هستند و واکنش چای سبز و سیاه در بدن واکنشی انرژی گیر می باشد، لذا مصرف چای موجب کاهش انرژی این سلول ها شده و می تواند باعث مستعد شدن بدن برای ابتلا به بیماری های عفونی باکتریایی، قارچی، ویروسی و حتی افزایش بروز سرطان ها گردد.
نوشیدن چای می تواند موجب ضعف سلول های پوششی عروق خونی شده و آنها را در مقابل آسیب های وارده از محیط حساس تر نماید. در نتیجه فرآیند چسبیدن پلاکت ها به لایه زیرین سلول های سطحی و ایجاد پلاک های آترومی مسدود کننده عروق قلبی و همچنین سایر عروق تسهیل گردد.
با نوشیدن چای به علت تغییر پتانسیل غشاء سلول های هدایتی جریان الکتریسیته، قلب این سلول های تحریک پذیر از حالت عادی خارج شده و مستعد بروز آرتیمی ها یا نامنظمی های ضربان قلب خواهد شد.
اثرات مصرف چای بر کلیه ها و کبد:
خوردن چای در کلیه ها موجب کمتر شدن قدرت عملکرد سلول های توبولهای کلیه شده و در نتیجه کلیه ها نمی توانند بازجذب مایعات و مولکول های مهم را به درستی انجام دهند. لذا این فرآیند موجب از دست رفتن این مواد با اهمیت از بدن می شود.
همچنین ورم سلول های کلیه ها سایر عملکرد های این سلول ها را تحت تاثیر قرار داده و به طور مثال موجب کمتر ترشح شدن هورمون ارتروپوثیتین از کلیه ها وایجاد کم خونی در اثر نقص در تولید سلول های خونی می گردد.
چون کبد عمل اصلی متابولیسم مواد در بدن را انجام می دهد مصرف چای سبز و سیاه باعث کاهش فرآیند متابولیسم مواد در سلول های کبدی می شود. در نتیجه این امر موجب افزایش میزان چربی خون می گردد و همچنین ساخت پروتئین ها را در سلول های کبدی کاهش می دهد. این افزایش چربی همچنین می تواند باعث بیماری کبد چرب گردد که علت اصلی آن کمبود انرژی سلول های کبدی می باشد.
به علاوه مصرف چای به علت داشتن اگزلات می تواند هسته اولیه تولید سنگ های کلیوی باشد. به دنبال آن امکان رسیدن آسیب های فیزیکی و عملکردی به کل بدن نیز وجود دارد.
دیگر اثرات نوشیدن چای:
مصرف چای به علت تمایل این ماده به چسبیدن به آهن باعث رسوب آهن مفید و قابل مصرف برای سلول ها برای خون سازی شده و درنتیجه یکی از علل کم خونی مصرف چای است.
مصرف چای با اختلال عملکرد سلول های سازنده استخوان (استئوبلاست) یکی از علل کم شدن چگالی استخوان ها و ایجاد بیماری پوکی استخوان می باشد.
مصرف چای با برخی هورمون های بدن تداخل نموده و می تواند موجب کم کاری و یا پرکاری تیروئید و گاهی افزایش هورمون پرولاکتین گردد. و همچنین می تواند نظم هورمون های زنانه مانند استروژن و پروژسترون را برهم بزند. نوشیدن چای می تواند باعث بروز اختلالات قائدگی و بی نظمی پریود گردد.
چای به علت کاهش متابولیسم سلولی، عملکرد سلول های مغزی را کاهش داده و باعث خواب آلودگی و کرختی می گردد. و همچنین از قدرت اراده انسان می کاهد.
بعضی از انواع چای های خارجی دارای مواد افزودنی طعم زا، رنگ و مواد تخدیری هستند. همین مطلب است که باعث می شود ترک چای برای بیماران بسیار مشکل باشد و چند روزی هم در صورت ترک چای سردرد و ناراحتی روحی ناشی از وابستگی به این ماده ایجاد می شود.
به هر حال با ترک چای می توان از عوارض متعدد سوء مصرف این گیاه در امان بود ومی توان به جای چای از ده ها نوع جوشانده و دمجوش ایرانی استفاده نمود.
