هوالشافی
خطا در برداشت
معمولا به بیماری که دچار افزایش قند خون ناشتا است، می گویند: تو نباید مواد قندی بخوری و اگر این کار را بکنی قند باز هم بالا می رود و طوری تلقی می گردد که انگار از اول زیاد خوردن قند باعث بلا رفتن قند خون بیماران می شود و یا به بیماران با لپید یا چربی بالا می گوییم تو نباید چربی بخوری چون چربی تو با زیاد خوردن چربی بالا می رود و یا به افراد چاق می گوییم تو نباید غذای پر انرژی بخوری چون با افزایش مصرف کالری باز هم چاق تر می شوی
ولی حقیقت اینجاست که، در تمام موارد فوق امثالهم دچار خطا در برداشت شده ایم و علّت واقعی و اصلی و مکانیسم ایجاد بیماری را به درستی نشناخته ایم و به همین علّت سفارش های تغذیه ای و رژیم های غذایی توصیه شده بی اثر است و یا حتّی در بعضی مواقع اثر عکس دارد بطور مثال کسی که دارای قند خون بالاست هر چه که می گذرد با رعایت دستورات فوق قند خونش و بیماریش بدتر میشود و یا کسی که چربی او بالاست با رعایت دستورات فوق نه تنها چربی خونش پایین نمی آید بلکه مرتباً چربی خون بالاتر می رود و بنابراین به بیمار داروهای پایین آورنده چربی خون داده می شود و یا در بیماری که دارای اضافه وزن است رعایت دستورات، مشکل را حل نمی کند، چرا؟
جواب این سؤال اینجاست که اصولاً علّت بالا رفتن قند، خوردن زیاد قند نبوده و خوردن زیاد چربی حیوانی، عامل بالا رفتن چربی نیست و علّت اغلب اضافه وزنها مصرف زیاد کالری نیست که با پرهیز از اینها مشکل حل شود، مشکل هر سه این بیماریها و خیلی از بیماریهای دیگر، اختلال در مراحل متابولسیم سلولی یا همان سوخت و ساز سلولی است یعنی در مراحل سوختن مواد غذايی یا همان متابولیسم مواد غذايی و تولید انرژی نقص ایجاد شده است ولی اولاً این نقص چگونه به وجود آمده و ثانیاً مشکل در کجای روند متابلیسم می باشد
ببینید، برای سوختن مواد غذایی لازم است از طریق مولکولی به نام NADH الکترون یا همان جریان الکتریسته، انرژی لازم را برای ترکیب آن مادۀ غذایی با اکسیژن فراهم نماید و همین پدیده خود وابسته به انرژی است یعنی انرژی این عبور الکترون باید توسط غذاهای خورده شده تأمین شده باشد، حال باید ببینیم آیا تمام غذا مثل هم انرژی تولید میکنند،یا نه؟ مسلماً جواب منفی است چرا که میزان استحکام باندهای انرژی یکسان نیست و بدن برای آزاد کردن انرژی مواد باید انرژی های متغیری را صرف نماید، برای بعضی خیلی کم و برای بعضی خیلی زیاد مثالی که می تواند قضیه را روشن نماید انواع سوخت موتوری های بنزینی است بطور مثال بنزین سوپر با عدد اُکتان بالای 98 درصد با کمترین صرف انرژی بیشترین میزان انرژی را آزاد می نماید، حال آنکه بنزین معمولی دارای عدد اُکتان حدود 95 درصد است و نفت سفید دارای عدد اُکتان 60 درصد است و لذا برای تبدیل شدن به انرژی، انرژی زیادی می گردد
تداوم مصرف غذاها با باندهای مستحکم و ترکیب آنها با هم میتواند موجب کاهش انرژی سلولی و اختلال در تولید انرژی سلولی شود و در نتیجه انرژی کافی برای عبور الکترون از مولکول NADH فراهم نباشد و در نتیجه متابلیسم قند ها و چربی ها در تمام سلول های بدن مختل گردد و بیماری دیابت قندی و دیابت چربی ایجاد می شود
و همچنین در اضافه وزن نیز به علّت اینکه پمپهای سدیم ـ پتاسیم سطح سلولها شدیداً وابسته به انرژی هستند، اتفاقاً کاهش انرژی سلولی باعث عدم تخلیه مناسب یونهای سدیم از سلول شده و احتباس سدیم داخل سلولی باعث ورود آب به سلولها از طریق خاصیّت اُسمزی می گردد و لذا تمام سلولها ورم می کنند این همان چیزی است که به اشتباه آن را چاق می نامیم در حالی که این حالت چاقی نیست و فقط تورم سلولی است و جالب است که این بیماری نه با کاهش میزان کالری بلکه با افزایش مواد غذایی انرژی زا مثل خرما و عسل قابل درمان قطعی است
دکتر حسن اکبری
متخصص و دانشیار آسیب شناسی سلولی
محقق و مدرس طب اسلامی- ایرانی
