هوالشافی
چرا گوشت گاو و مرغ نخوریم؟
در روایات ما آمده است که گوشت گاو سم و گوشت گوسفند شفا است، چه تحقیقاتی روی این روایت از سوی اطباء اسلامی و سنتی شده است؟
در روایات آماده است که گوشت گاو سم است، گوشت گاو حاوی مقدار زیادی اوره است، اوره متابولیک پروتئین است و در واقع ماده سمی ناشی از مصرف پروتئین‌ها به اوره تبدیل می‌گردد. پروتئین در بدن به عنوان سوخت مصرف نمی‌شود به عنوان اجزای ساختمانی عمل می‌کند. به همین علت در روایات ما مصرف بسیار پروتئین تایید نمی‌شود و بیشتر غذاهای ما باید از قند‌ها و چربی‌ها بوده و حاوی اندکی پروتئین باشد زیرا مصرف زیاد پروتئین کاهنده عمر است و باعث بیماری سلولی می‌گردد. پزشکان به بیمارانی که دچار نقرص هستند توصیه می‌کنند که گوشت قرمز مصرف نکنند اما، ما انواع مختلفی گوشت قرمز داریم به طور مثال گوشت گوسفند، گوشت شتر که آن‌ها باید جایگزین گوشت گاو شوند
در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که از ایشان سوال شده بهترین گوشت از آن کدام حیوان است؛ حضرت در جواب فرمودند: گوشت گوسفند؛ که اگر بهتر از گوشت گوسفند بود خداوند آن را فدیه حضرت اسماعیل (ع) نمی‌نمود
مصرف چه گوشت‌هایی را برای بیماران نقرص پیشنهاد می‌کنید؟
گوشت مرغ و ماهی برای بیمار مبتلا به نقرص مضر است، اما متاسفانه از سوی بسیاری از پزشکان به آن‌ها تجویز می‌گردد. در حالی که در روایات ما خوردن گوشت گوسفند و خروس توصیه شده است. باید توجه داشت که گوشت خروس یکی از داروهایی بسیار خوب است و برای بسیاری از بیماری‌ها کاربرد دارد. گوشت گوسفند شفا است و شیر آن سم است. گوشت گوسفند به علت چربی که دارد مثلاً در آبگوشت که یک نوع غذای سنتی و لطیفی است باعث از بین رفتن برخی بیماری‌ها می‌شود، پس نمی‌توان یک بیمار مثلا مبتلا به نقرص را از آن منع کرد
بنابراین شما توصیه پزشکان مبنی بر مصرف دو تا سه وعده ماهی در هفته را نفی می‌کنید؟
در روایاتی از امام موسی کاظم (ع) آمده است که خوردن زیاد گوشت ماهی بدن را فرسوده می‌کند این روایات با تبلیغات انجام شده در توصیه به مصرف گوشت ماهی مغایرت دارد. در بخش آسیب‌شناسی سلولی نیز وجود دارد که گوشت ماهی طبع سردی دارد و عملکرد سلولی را کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث تورم سلولی می‌شود؛ بنابراین مصرف زیاد گوشت ماهی باعث بهبود بیماری‌ها نمی‌شود و حتی برخی از بیمار‌ها مانند مرض قند آن را وخیم‌تر می‌کند. متاسفانه این اختلاف نظر در طب سنتی و طب جدید وجود دارد.
روایاتی درباره گوشتهای دیگر حیوانات نیز وجود دارد، طب اسلامی درباره مصرف آن‌ها چه می‌گوید؟
در کتاب اصول کافی و در روایتی از حضرت علی (ع) آمده است که گوشت مرغ در بین پرندگان همانند گوشت خوک است در بین چهار پایان؛ یعنی حتی در آن زمان که گوشت صنعتی نبوده نیز به همان گوشت مرغ محلی نیز توصیه نشده است. به جای گوشت مرغ مصرف گوشت خروس بسیار مفید است. اگر بخواهیم به طور منطقی به این موضوع بپردازیم باید گفت که به طور منطقی به ازای ۱۰ تا ۲۰ مرغ یک خروس برای نسل بعدی مکفی است. پس بر فرض اگر یک مرغ ۴۰ تخم مرغ داشته باشد طبق قانون احتمالات نصف آن جوجه خروس است پس چون به ازای هر ۱۰ الی ۲۰ مرغ ۱ خروس برای باروری و نسل بعدی کافی است پس ما می‌توانیم ۱۹ گوشت خروس را مصرف کنیم. استفاده از مرغ فقط برای مصرف تخم آن است. البته در روایات ما تاکید شده که در خوردن تخم مرغ زیاده‌روی نکنید. در قرآن خصوصاً در سوره واقعه به این موضوع اشاره شده است که پرنده هر چه دور پرواز‌تر باشد گوشت آن بهتر است؛ به استثنای پرندگان حرام گوشت. مانند کبوتر که گوشتش برای بسیاری از بیماری‌ها مفید است. حتی برای برخی از بیماری‌ها مانند روماتیسم و برای بیمارانی که سلولهای آن‌ها ورم دارد و دچار چاقی هستند، تجویز می‌گردد حال هر چه این پرندگان زمین گیر باشند گوشت آن‌ها حاوی خاصیت کمتر و ضرر و زیان بیشتری است.
آیا گوشت شترمرغ حکم گوشت مرغ را دارد؟
این دو با هم بسیار متفاوت است. گوشت شتر مرغ خود از گوشتهای توصیه شده است.
گوشت شتر چطور؟
ما در حال حاضر به بسیاری از بیمارانی که دچار اضافه وزن هستند گوشت شتر تجویز می‌کنیم. گوشت شتر گوشت مفیدی است و خصوصا اگر جوان باشد دارای گرمی بسیاری است و باعث تقویت قلب و سیستم ایمنی بدن می‌شود. گوشت شتر انسان را صبور می‌کند و در روایاتی از حضرت رسول (ص) آمده است که گوشت شتر را بخورید حتی سالی یکبار.
مصاحبه سینا نیوز با:
دکتر حسن اکبری
متخصص و دانشیار آسیب شناسی سلولی
مدرس و محقق طب اسلامی ایرانی
